Salami w. rodzaj salcesonu, przyrządzanego we Włoszech i Tyrolu z mięsa wieprzowego, grubo posiekanego z dodatkiem czosnku.
Salamlik ar. pokój, sala przyjęć.
Salarium ł. płaca, żołd.
Saldo w. różnica, zachodząca w pisanym rachunku między przychodem i rozchodem, w księgach rachunkowych po zamknięciu rachunku reszta po stronie: winien lub ma.
Saldować w. zamykać rachunki w księdze; zapłacić, wyrównać rachunek.
Salem alek tur. pokój z tobą! (powitanie tureckie).
Salep pers. rodzaj mączki zawartej w bulwiastych korzeniach różnych gatunków storczyka w pomieszaniu z substancją do gumy podobną, używany głównie na Wschodzie do przyrządzania miejscowych przysmaków.
Saletra ł. związek solny kwasu azotnego i potażu.
Salickie prawo, prastare prawo Franków Salickich, wykluczające kobiety od dziedziczenia własności, zastosowane później do dziedziczenia tronu przez potomków żeńskich.
Salicyl a. Salicylan sodu ł. połączenie kwasu salicylowego z węglanem sodu, ciało białawe, słodkawosłone w postaci łusek krystalicznych, stosowane jako środek leczniczy w chorobach reumatycznych i nerwowych.
Salicylowy kwas ł. bezbarwne i bezwonne kryształy, powstające przy działaniu kwasu węglanego na ogrzany związek fenolu z sodem, używany jako środek antyseptyczny i przeciwgnilny (trucizna).
Saliny ł. żupy solne, warzelnie soli.
Saliwacja ł. ślinotok.
Salmiak a. Salamoniak, związek chemiczny wodanu amonu z kwasem chlorowodorowym, sól krystaliczna, bezbarwna, smaku słonego, używana w medycynie, w przemyśle technicznym.
Salon f. pokój bawialny; wystawa sztuk pięknych.
Salonowość ł. ułożenie wykwintne.
Salsaparylla, korzenie krzewu, rosnącego w Wirginji, używane jako środek leczniczy, wzbudzający poty i czyszczący krew.
Salsefja, „owsiane“ korzonki,
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/420
Ta strona została uwierzytelniona.
SalSal
412
