Sardoniczny g. naigrawający się, szyderczy, uszczypliwy.
Sardonyks, biało i czerwono prążkowana odmiana chalcedonu, oszlifowana zwykle okrągło, używa się w jubilerstwie.
Sarkastyczny g. szyderski, ironiczny, dokuczliwie złośliwy, zjadliwy.
Sarkazm g. żart dotkliwy, gryzące szyderstwo, zjadliwa ironja.
Sarkofag g. wspaniała wielka trumna kamienna, bogato rzeźbami okryta, w której starożytni chowali królów i kapłanów; rodzaj kamiennego grobowca w kształcie trumny.
Sarkom g. mięsak, guz złośliwy, mogący rozwijać się na wszystkich organach, najczęściej pod skórą między mięśniami (usuwany przy pomocy operacji chirurgicznej).
Sarmaci g. plemię; które w starożytności zajmowało te części Europy, gdzie później osiedlili się Słowianie; nazwa dawana Słowianom, a zwłaszcza Polakom.
Sarmacja, starożytna Polska.
Sarmatyzm, cechy charakteru i obyczaje starej, zacofanej szlachty polskiej (nazwa stworzona przez postępowców w XVIII w.).
Saszetka f. torebka lub poduszeczka, napełniona substancją wonną, używana do zapachniania bielizny i różnych innych przedmiotów.
Satelita ł. ciało niebieskie, krążące dokoła swojej planety, księżyc; nieodstępny towarzysz, trabant.
Satis ł. dosyć.
Satrapa g. wielkorządca prowincji w starożytnej Persji; tyran, ciemięzca.
Saturacja ł. nasycenie płynu substancją rozpuszczalną.
Saturn ł. w wierzeniach starorzymskich — bożek czasu; planeta.
Saturnalja ł. uroczystości starorzymskie na cześć Saturna, podczas których znikała chwilowo wszelka nierówność stanów; zabawy rozpustne.
Satyna i satynka f. tkanina cienka bawełniana, naśladująca atłas.
Satynowanie f. nadawanie różnym wyrobom fabrycznym gładkości i połysku atłasu.
Satynowany papier, piękny, gładki, połyskliwy papier.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/424
Ta strona została uwierzytelniona.
SarSat
416
