Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/448

 SpiSpl 

440

---

ny kozłek indyjski, używanego do namaszczania i bardzo cenionego; na Wschodzie stosowanego jako lek.

Spinel f. minerał, związek glinu i magnezji z tlenem, krystaliczny, przezroczysty, o pięknym połysku, rozmaicie zabarwiony (czarno, czerwono, niebiesko, zielono), zaliczany do kamieni szlachetnych.

Spinet albo Szpinet w. dawny instrument klawiszowy podobny do fortepianu.

Spiralna linja ł. linja krzywa, która obwija sama siebie w sposób ciągły na podobieństwo skorupki ślimaka lub sprężyny w zegarze.

Spiralny ł. ślimakowaty, kształtu śruby.

Spiritus flat ubi vult ł. duch objawia się gdzie chce.

Spiritus movens ł. duch poruszający; główny działacz, będący duszą, motorem, sprężyną danej sprawy.

Spiritus promptus est, caro infirma ł. duch jest ochotny, ale ciało mdłe.

Spirometr g. przyrząd do mierzenia ilości powietrza, jaką płuca mogą objąć.

Spirylle ł. drobnoustroje, bakterje kształtu wężykowatego.

Spirytualia ł. rozgrzewające napoje, trunki.

Spirytualista ł. zwolennik i wyznawca zasad spirytualizmu.

Spirytualizm ł. pogląd filozoficzny, polegający na przekonaniu, że istnieją tylko istoty duchowe, a cały świat materjalny egzystuje tylko pozornie jako wytwór wrażeń i myśli (przeciwieństwo materjalizmu).

Spirytualny f. duchowy.

Spirytus ł. wyskok, mieszanina alkoholu etylowego z wodą w różnych stosunkach.

Spirytysta ł. zwolennik spirytyzmu.

Spirytyzm ł. wiara w możliwość stosunków z duchami zmarłych, oraz ogół czynności z tą wiarą złączonych, a zmierzających do wywoływania duchów i porozumiewania się z niemi.

Splanchnologja g. dział anatomji obejmujący naukę o trzewiach.

Spleen a. (splin) chorobliwy rozstrój nerwowy, objawiający się zobojętnieniem na wszystko, zmniejszeniem energji woli, chorobliwym smutkiem, przy-