sania cyframi i odczytywania takiego pisma.
Stelechity g. skamieniałe pnie drzew przedpotopowych.
Stelmach n. rzemieślnik wyrabiający wszystkie drewniane części potrzebne do złożenia wozu, bryczki, powozu i t. p. kołodziej.
Stelwaga n. drewno w poprzek na dyszlu, przy którem są przytwierdzone orczyki.
Stempel n. przyrząd do odciskania pieczęci, znaków, cyfr, do wybijania monet i medalów; sam odcisk; pręt do przybijania naboju w strzelbie; tłok w pompie, w sikawce; podpora drewniana do podtrzymywania ściany; znak z herbem państwa nalepiany na podaniach, aktach it.d. jako opłata skarbowa; przen. cecha.
Stenograf g. biegły w stenografji.
Stenografja g. umiejętność szybkiego pisania zapomocą bardzo prostych znaków i skróceń.
Stenogram g. pismo stenografowane.
Stentato w. w muz. silnie zwalniając.
Stentor g. grecki wojownik, jeden z bohaterów wojny Trojańskiej, opiewany przez Homera, odznaczający się niezmiernie donośnym głosem.
Stentorowy głos g. głos bardzo silny.
Ster n. przyrząd do kierowania statkiem; jednostka francuskiej miary bryłowatości i objętości = 1 metrowi sześcien. przen. naczelne kierownictwo.
Stereografja g. część gieometrji, traktująca o przedstawieniu brył na płaszczyźnie.
Stereometrja ob. Solidometrja.
Stereoskop g. przyrząd optyczny w kształcie niewielkiej skrzynki z wprawionemi w jedną ścianę dwoma szkłami powiększającemi, przez które patrząc obojgiem oczu na umieszczone w przeciwległej ścianie dwa obrazki tegoż samego przedmiotu, narysowane tak, jak on się każdemu oku z osobna przedstawia, doznajemy wrażenia, jakbyśmy widzieli przedmiot w przestrzeni (bryłowaty, plastyczny) a nie płaski obrazek.
Stereotomja g. część gieometrji, traktująca o przecięciach brył.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/452
Ta strona została uwierzytelniona.
SteSte
444
