Suplement ł. dopełnienie, uzupełnienie, dodatek.
Suplent ł. zastępca nauczyciela w szkołach średnich; wykładający tymczasowo w uniwersytecie w zastępstwie profesora, którego jeszcze nie zamianowano.
Suplika ł. prośba na piśmie.
Suplikacje ł. pieśń błagalna religijna, zaczynająca się od słów: „Święty Boże.“
Suplikant ł. proszący, podający prośbę.
Suponować ł. przypuszczać, domyślać się.
Supozycja ł. przypuszczenie, domniemanie.
Supremacja ł. przewództwo, wyższość, przewaga, opanowanie władzy; w Anglji władza monarchy nad kościołem od czasów Henryka VIII.
Supremat ł. najwyższa władza, jaką posiada Papież w kościele katolickim.
Suprème f. (siuprem) najwyższy ponad wszystko, nie ulegający porównaniu; doskonały, wyborny.
Supresja ł. przemilczenie, zniweczenie, zniesienie, skasowanie.
Suprymować ł. przytłumić, pominąć, znieść, skasować, zniszczyć.
Supuracja ł. ropienie.
Surah, lekka materja jedwabna tkana w delikatne prążki.
Surcoup f. (siurku) w grze w karty: umyślne podprowadzenie karty przeciwnikowi, w celu przebicia jej przez partnera.
Surge et ambula! ł. wstań i idź! (słowa wźięte z ewangelji św. Mateusza o wskrzeszeniu Łazarza).
Surogat ł. sędzia duchowny zasiadający w konsystorzu.
Surogaty ł. substancje i materjały podobne co do głównych własności do produktów kosztowniejszych, lepszych, ale tańsze, gorsze, innego składu chemicznego, zastępujące tamte w handlu i w użyciu; w medycynie: leki tańsze zastępujące droższe.
Surprise f. (siurpriz) niespodzianka.
Sursum corda ł. wznieście serca!
Suspendować ł. zawiesić w pełnieniu obowiązków, także zawiesić moc obowiązującą pewnego rozporządzenia lub ustawy.
Suspensa ł. zawieszenie w urzędowaniu.
Suspensorjum ł. rodzaj bandaża z woreczkiem do podtrzymywania.
Suspicja ł. podejrzenie.
Sutanna w. suknia księża.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/463
Ta strona została uwierzytelniona.
SupSus
455