bno groszkowana, używana do pokrywania różnych wyrobów galanteryjnych i w introligatorstwie.
Szal f. rodzaj podłużnej chustki, kawał tkaniny wełnianej lub jedwabnej, zarzucany na ramiona jako okrycie.
Szala n. miseczka, talerzyk u wagi do ważenia.
Szalet f. domek górski, szałas górali szwajcarskich; dom wiejski budowany na sposób szwajcarski; mały budynek w mieście na ulicach lub placach do wygody publicznej.
Szalki n. przyrząd do ważenia, waga; talerzyki u wagi.
Szalotka, rodzaj małej cebulki, w smaku łagodniejszej i delikatniejszej niż cebula zwyczajna.
Szalować n. obijać deskami ściany budynku.
Szalupa f. statek jednomasztowy; wielka łódź do obsługi okrętu.
Szam... ob. także Cham....
Szaman sansk. kapłan i czarodziej u ludów północnej Azji.
Szamanizm sansk. religja głoszona przez szamanów, oparta na gusłach, czarach, wierzeniu w duchy złe i dobre.
Szambelan f. wysoki urzędnik dworski pełniący urząd na pokojach monarszych przy osobie panującego, podkomorzy.
Szamerować n. wyszywać plecionką, galonem, bramować; obmawiać kogo.
Szamerowanie n. wyszycie taśmą lub galonem, zwłaszcza szmuklerska ozdoba przodu ubiorów męskich i damskich, złożona z taśm naszytych równolegle wpoprzek, zakończonych pętlami i guzami; obmawiać.
Szamotowe f. wyroby rodzaj wyrobów ceramicznych, składających się z jednej części surowej, ogniotrwałej i dwu części surowej gliny i następnie sproszkowanej.
Szamotowy f. kamień, ogniotrwała masa, wyrobiona z glinianych kapsli, okrywających przy wypalaniu wyroby porcelanowe i następnie sproszkowane, urobiona na ciasto i w silnym ogniu wypalona, ogromnie wytrzymała na działanie wysokich temperatur, stąd używana na tygle do topienia szkła, metali, na cegły do pieców hutniczych, rury itp.
Szampan f. wino francuskie białe, musujące, bardzo cenione
Szampinjon f. pieczarka.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/472
Ta strona została uwierzytelniona.
SzaSza
464
