twy; stopień, godność, ranga wojskowa; karykaturalne oddanie charakteru na scenie, przesada z uwydatnieniem komicznych stron dla wywołania jaskrawych, niewybrednych, efektów; ciężar, obsługa.
Szarżować f. nacierać, atakować, uderzać na wroga, napadać; przesadnie, karykaturalnie oddawać role na scenie; obciążać kogo czem.
Szaser f. strzelec, żołnierz lekko uzbrojony pieszy lub konny.
Szatan hebr. zły duch, duch ciemności, djabeł, czart.
Szatra węg. namiot, szałas.
Szatyn f. mający włosy ciemno-blond.
Szef f. zwierzchnik, naczelnik, przełożony, pryncypał, dowódca.
Szeik arab. naczelnik plemienia arabskiego.
Szeik-Ul-Islam arab. głowa wiernych w Turcji (najwyższy duchowny), mufti.
Szelak, żywica wyciekająca (wskutek nakłucia przez mszyce) z młodych pędów niektórych drzew figowych i akacjowych, rosnących w Indjach Wschodnich, zawierająca czerwony barwnik, podobny do karminu, używana do wyrobu politur, lakierów, laku do pieczętowania, do utrwalania pasteli.
Szemat ob. Schemat.
Szematyzm ob. Schematyzm.
Szerpentyna ob. Serpentyna.
Szeryf a. wyższy urzędnik municypalny w Anglji, spełniający obowiązki sądownicze i policyjne w obwodzie swego hrabstwa; ar. książe arabski, muzułmanin pochodzący od Mahometa; rządca Mekki
Szewiot szkoc. wełna z górskich owiec szkockich i wyrabiana z tej wełny kiprowana ostra tkanina.
Szewron f. naszywka w kształcie kąta na rękawie munduru wojskowego, oznaczająca liczbę lat służby lub rangę; odznaka zaszczytna.
Szezlong f. rodzaj sofy wyściełanej z jednem bocznem oparciem, które przechodząc ku tyłowi, zniża się coraz bardziej.
Szkaplerz, dwa płatki sukna z wyszytem imieniem N. Maryi Panny poświęcane i noszone na szyi jako znak należenia do bractwa.
Szkarlatyna w. płonica, epidemiczna i zaraźliwa choroba gorączkowa, objawiająca się zapaleniem gardła i obfitą czerwoną wysypką, nadającą skórze szkarłatne zabarwienie.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/474
Ta strona została uwierzytelniona.
SzaSzk
466
