Szkarłat w. tkanina jedwabna lub wełniana ufarbowana na ponsową barwę, purpura; barwa krwistoczerwona, purpurowa.
Szkarpa f. skośne przymurowanie podtrzymujące ścianę.
Szkic w. kilku charakterystycznemi rysami naznaczony rysunek lub malowidło; odręczny zarys przedmiotu, rzucony na papier lub płótno; pomysł, projekt; utwór literacki nie wyczerpujący przedmiotu wszechstronnie, lecz kilku artystycznemi rysami wywołujący wrażenie estetycznej całości.
Szkielet g. kostne rusztowanie, na którem wspierają się miękkie części ciała i które ochrania wewnętrzne, delikatne narządy; kościec, kościotrup; wiązanie statku wodnego; główna podstawowa część czegoś.
Szkorbut w. gnilec, choroba objawiająca się uporczywem krwawieniem i owrzodzeniem w jamie ustnej, a zwłaszcza na dziąsłach, podskórnemi wylewami krwi, ogólnem wyniszczeniem i osłabieniem, a występująca wśród ludzi żyjących w złych warunkach hygjenicznych, pozbawionych świeżej i zdrowej żywności.
Szkuta n. statek rzeczny, zwłaszcza do przewożenia zboża służący.
Szlafkamrat n. współmieszkający w jednym pokoju.
Szlaga n. kafar, taran, pniak z trzonkiem do ubijania bruku, ubijak.
Szlak n. droga, gościniec; brzeg odmiennego koloru lub odmiennego rysunku; pas w deseń, obrzeżający ubranie, meble, obicie itp.; bramowanie.
Szlaka n. szklista, brunatna lub zielonawa masa na powierzchni żelaza, tworząca się przy wytapianiu go z rudy; żużle.
Szlam n. rzadki muł, złożony z bardzo drobnej glinki, marglu, oraz rozdrobnionych szczątków pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego, pokrywający dna zbiorników wód stojących lub wolno bieżących, a osadzający się z wody.
Szlamować n. oczyszczać ze szlamu.
Szlamowanie a. pławienie, czynność mająca na celu wydzielenie najdrobniejszych, najmielszych cząstek z jakiej nierównomiernie rozdrobnionej substancji bez pomocy sita.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/475
Ta strona została uwierzytelniona.
SzkSzl
467
