Szlichtada n. przejażdżka saniami, sanna.
Szlichtować n. w tkactwie: pocierać nici osnowy tkackim klejem.
Szlifować n. ścierać, gładzić dany materjał innym szorstkim materjałem; gładzić przedmiot metalowy, kamienny lub szklany w celu nadania mu połysku, blasku lub pewnych foremnych ścianek; ostrzyć, brusować.
Szlify n. szeroki galon, ozdobiony frędzlą, noszony przez oficerów na każdem ramieniu; przen. stopień oficerski.
Szlusować n. w języku wojskowym skupiać szeregi przerzedzone przez kule nieprzyjacielskie.
Szluza n. upust, urządzenie w rodzaju kanału z zastawami, utrzymujące wodę na żądanym poziomie w celu spożytkowania jej dla fabryki, młyna i t. p.
Szmaragd g. wysoko ceniony drogi kamień ciemno zielonego koloru.
Szmelc n. emalja, powłoka szklista, zwłaszcza tworząca się na metalach; przetopienie kruszców, stop metalowych przedmiotów na masę metalową przen. rzecz nie do użytku, na nic nie przydatna.
Szmelcować n. pokrywać metale szkliwem, polewą; przetapiać metale, kruszce.
Szmelcuga n. rodzaj potażu z drzew iglastych.
Szmergiel n. minerał: drobnoziarnista, błękitno-szara odmiana korundu, który potłuczony miałko, używa się jako proszek do szlifowania, polerowania, a także do wyrobu papieru a. płótna szmerglowego.
Szmermele n. sztuczne ognie o wężykowatych zakrętach; przen. szumne, brzmiące frazesy.
Szminka n. tłusta farba, składająca się z tłuszczu i barwników, używana przez aktorów do malowania twarzy przy charakteryzowaniu się.
Szmizetka f. półkoszulek; rodzaj kamizelki damskiej przy otwartym z przodu lub wyciętym u góry staniku.
Szmuklerstwo, rzemiosło, zajmujące się wyrobami pasmanteryjnemi.
Sznelcug n. pociąg pośpieszny kolei żelaznej.
Sznelka f. jedwabny, miękki, strzyżony sznurek.
Sznit n. cięcie, kawałek, odcinek; pewna miara.
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/476
Ta strona została uwierzytelniona.
SzlSzm
468
