Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/481

 SztSzy 

473

---

Sztyftować n. zakładać, fundować, wystawiać, uzbrajać.

Sztygar n. dozorca górniczy w kopalni.

Sztylet w. broń ręczna, złożona z rękojeści i krótkiego obosiecznego ostrza, zwężającego się na końcu; w drukarstwie: szydło zaostrzone, którem zecer wydobywa ze złożonych wierszy błędnie umieszczone czcionki.

Sztylpy n. wyłogi na cholewach wysokich butów męskich.

Szufla n. wielka łopata drewniana do przerzucania, do wiania, ryzowania zboża; rodzaj łyżki miedzianej z długą rękojeścią do wsypywania prochu do armaty; rodzaj tablicy, na którą zecer z winkielaka złożone pismo wykłada.

Szuflada n. rodzaj skrzynki, mającej dno i cztery boczne ściany, stanowiącej przegrodę a. kompartyment szafy, komody, kufra i t. d., dający się wsuwać i wysuwać, wyjmować i wkładać.

Szufrygiel n. zasuwa.

Szus n. sus, wybryk, wyskok, dziwaczny postępek; mieć szusa, być narwanym.

Szwadron n. oddział konnicy składający się ze 120 do 200 ludzi.

Szwajcar n. odźwierny, portjer.

Szwank n. uszkodzenie.

Szwankować n. cierpieć, szkodę ponosić; utykać, być niedokładnym, mieó pewne wady.

Szwarc n. czernidło do butów, błyszcz.

Szwarcować n. czernić; przemycać.

Szwejggeld n. łapówka za zamilczenie jakiej sprawy.

Szwejsowanie n. spajanie kawałków żelaza przez rozgrzanie ich w ogniu i zbijanie ich razem.

Szwele n. podkłady drewniane pod szyny kolei żelaznej.

Szwindel n. szachrajstwo, oszustwo.

Szwindler n. oszust.

Szwoleżery f. lekka kawalerja.

Szyb n. pionowa studnia w kopalni, przez którą górnicy spuszczają się do wnętrza.

Szyber n. zasuwa rury pieca.

Szych, fałszywe złoto lub srebro, używane do wyrobu galonów, haftów i rozmaitych ozdób; przen. fałszywy blask, pozorna świetność, wielkość; blichtr.

Szychta n. warstwa, żyła minerałów, ciągnąca się w ziemi; pokład; wyznaczony czas pracy górników.