Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/494

Ta strona została uwierzytelniona.
TerTer
486

w królestwie zwierząt i roślin.

Tercerol f. pistolet kieszonkowy, krócica.

Terceroni hiszp. dzieci Europejczyka i mulatki.

Tercet w. śpiew na 3 głosy lub utwór muzyczny na 3 instrumenty.

Tercja ł. sześćdziesiąta część sekundy; gatunek czcionek i druku większego od cycera; w muz. trzeci ton od tonu głównego; godzina kanoniczna; trzecia klasa w szkołach; w fechtunku: cios w prawe ramię.

Tercjan n. woźny szkolny, pedel.

Tercjarze i Tercjarki, bracia świeccy, przez Św. Franciszka z Assyżu utworzony t. zw. zakon trzeci, którego członkowie, zachowując regułę zakonną, nie składają ślubów zakonnych i nie noszą habitu.

Tercyna w. zwrotka złożona z trzech wierszy jedenastozgłoskowych, o układzie rymów takim, że środkowy wiersz każdej zwrotki rymuje się z pierwszym i trzecim następnej.

Teren f. przestrzeń ziemi, obszar gruntu, miejscowość, okolica; miejsce będące widownią pewnego zdarzenia; przen. pole działania.

Tergiwersacja ł. zwrot w tył; wykręty, matactwo.

Termidor g. miesiąc gorąca, 11-sty miesiąc w kalendarzu 1-ej rewolucji francuskiej (od 19 lipca do 19 sierpnia).

Termin ł granica, kres; czas wyznaczony na coś, czas nauki w rzemiośle; wyraz właściwy jakiej nauce; nazwa naukowa.

Terminalnie ł. według formuły prawnej.

Terminator ł. w rzemiośle: uczeń sposobiący się na czeladnika.

Terminologja ł. nauka o nazwach naukowych (terminach), w ściślejszem znaczeniu: ogół wyrażeń technicznych i nazw naukowych, używanych w pewnej nauce, sztuce lub umiejętności jej tylko właściwych.

Termochemja, część fizyki obejmująca zjawiska cieplne, zachodzące przy reakcjach chemicznych.

Termoelektryczność, termomagnetyzm g. elektryczność i magnetyzm powstałe przez działanie ciepła

Termofon g. instrument, z którego wydobywać mo-