Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/529

Ta strona została uwierzytelniona.
WerWia
521

Werkmeister n. gospodarz warsztatowy, dozorca.

Wermicel w. drobny makaron kształtu podłużnego.

Wermut n. wino białe z odwarem piołunu.

Wernier f. ob. Nonjusz.

Werniks f. płyn przezroczysty, oleisty lub żywiczny, szybko schnący, służący do pokrywania przedmiotów powłoką chroniącą.

Wersaliki ł. w drukarstwie: duże litery początkowe.

Werset f. wiersz lub kilka wierszy w ustępie tekstu, stanowiących pewną całość i zawierających pewną myśl (np. w Biblji).

Wersety w. w muz. przygrywka, przygrywka na organach wśród śpiewu.

Wersja ł. zwrot mowy, przekład, pewien sposób przedstawiania rzeczy, wypadku; opowiadanie, wieść, pogłoska.

Wersyfikacja ł. wierszowanie, budowa wierszy.

Wertebralny ł. pochodzący z mlecza pacierzowego.

Wertebralny system ł. system nerwowy, wychodzący z mlecza pacierzowego.

Wertykalny ł. pionowy, wierzchołkowy.

Werwa f. zapał, uniesienie.

Weryfikacja ł. sprawdzenie.

Weryfikować ł. sprawdzać.

Weryzm w. naturalizm.

Westa ł. bogini niewinności i domowego ogniska; nazwa planety.

Westalka ł. (mit.) kapłanka strzegąca palącego się wiecznie ognia w świąni Westy; dziewica niepokalanej czystości.

Westminster a. w Londynie opactwo i kościół, miejsce grobów i pomników monarchów angielskich i ludzi zasłużonych.

Westybul ł- sień, przedsionek.

Weteran ł wysłużony stary żołnierz; doświadczony, zasłużony w jakimś zawodzie.

Weterynarja ł. nauka o chorobach zwierząt i ich leczeniu.

Weterynarz ł. lekarz zwierząt.

Wezykatorja ł. plaster przygotowany z owadów t.zw. much hiszpańskich, naciągający bąble na ciele, używany jako środek leczniczy.

Wezyr tur. minister w Turcji; wielki wezyr pierwszy minister.

Whisky a. (uiski) wódka ze zboża, żytniówka.

Whist a. p. Wist.

Wiadukt ł. droga, kierunek