Wilajet tur. prowincja, namiestnictwo w Turcji.
Wilegjatura w. letni pobyt na wsi dla wypoczynku.
Wilja ob. Wigilja.
Willa w. domek letni, wiejski pałacyk w okolicach miasta.
Winda n przyrząd do podnoszenia ciężarów w kierunku pionowym; blok.
Windować n. podnosić do góry.
Winduga w. ob. Binduga.
Windykacja ł. zemsta, ratunek, obrona, obrona czci i t. p.; żądanie zwrotu prawnej własności.
Windykować ł. domagać się zwrotu, dochodzić prawnie własności.
Winegret f. sos z octu, oliwy, soli etc.
Winiety f. drobne rysunki, ozdabiające kartki książek, papier do pisania, okładki książki, kajetu itp.
Winkeladwokat a. Winkel konsultant n. pokątny doradca.
Winkiel n. narzędzie przedstawiające kąt prosty, węgielnica, narożnik, kątownik.
Winkielak n. przyrząd metalowy, w którym zecer umieszcza czcionki przy składaniu wyrazów.
Wink von oben n. wskazówka z góry, słówko lub postępek osób u władzy będących, uważane przez podwładnych za wskazówkę ich zamiarów.
Wiolacja ł. shańbienie, znieważenie, zgwałcenie, pogwałcenie.
Wiolencja ł. gwałtowność, porywczość, przemoc.
Wiolinowy klucz, w muz. klucz skrzypcowy.
Wiolonczela w. instrument muzyczny smyczkowy o 4 strunach, o nosowym tonie, większy od skrzypiec.
Wir f. kręcenie się w kółko, odmęt, zamieszanie, szybkie gwałtowne falowanie wody wokoło jakiegoś punktu, sięgające aż do dna.
Wirować f. kręcić się w kółko; krążyć, obracać się około czegoś, w około siebie.
Wirtuoz w. artysta wykonywujący po mistrzowsku utwory muzyczne.
Wirydarz ł. murawa lub gaik ze ścieżkami krętemi dla przechadzki, skwer, ogród ozdobny przy domu.
Wirylista ł. członek sejmu, zasiadający nie z wyboru, lecz wskutek zajmowanego stanowiska z mocy statutn krajowego.
Wirylny głos ł. głos osobny,
Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/531
Ta strona została uwierzytelniona.
WinWir
523