Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0031

Ta strona została uwierzytelniona.

Awo, awoż, 1) nuż, może, przecież; 2) owo, owóż, oto; 3) awo zgoła, awo krótko — krótko mówiąc, słowem.

Awuls (łac.), 1) folwark, należący do większego majątku; 2) oderwisko zrosłe; 3) grunt nieprawnie oderwany od majątku; oderwanie części kraju.

Awulsja, oderwanie nieprawne gruntu od majątku.

Aza, azaż, azali, azaliwiem, zazaż, 1) czy, czyż; czy nie? 2) może, a nuż!

Azard, hazard.

Azuka, p. Hazuka.

Azur, p. Lazur[1].

Azyjski, azjatycki.

Azyl (z łac.), schronienie w ucieczce, przytulisko.

Azyma, Azymus, Azymum (grec.), chleb przaśny, przaśnik, opłatek, maca.

Ażard, hazard.

Ażardować, hazardować, narazić na niebezpieczeństwo.

Aże, aż.

Ażklos (z niem. Aschglas), szkło zmieszane z popiołem.

Ażucka, ażuka, p. Hazuka.

Ażur (fr.), 1) rzecz ażurowa, przejrzysta, filigran; 2) oprawa drogich kamieni bez okrycia ich strony spodniej.

Ażur, ażurowo, przejrzyście, dziurkowato.

Ażusta (z franc. ajustée, przystrojona, ozdobiona), rodzaj ubrania.

B.


Babak, dziad, staruszek.

Babejski, babisty, babi, babski.

Babić, 1) czuwać przy położnicy, trudnić się akuszerstwem; 2) oczepiać, wkładać czepek podczas oczepin.

Babiec, lekarz akuszer, położnik.

Babiniec, kruchta, przysionek kościelny, gdzie

  1. Przypis własny Wikiźródeł Błąd autorów; odwołanie do hasła, które w tym słowniku nie istnieje. Zobacz hasło Lazur w M. Arcta Słowniku ilustrowanym języka polskiego.