rynt, 3) błędny ognik.
Błędny, w znacz. zmieniający się.
Błędowica, błąd, zabłądzenie.
Błędowie, błędne rozdroża, mylne manowce, miejsce pełne dróg błędnych.
Błędzić, błądzić.
Błękacz, p. Błąkacz.
Błękać się, błąkać się.
Błękitnia, suknia niebieska, bławatna.
Błękitnidło, barwiczka błękitna do farbowania twarzy.
Błodziej, st. wyższy od błogo.
Błogać, błagać.
Błogodarzyć, dawać jałmużnę.
Błotliwy, błotnisty.
Błożenie, błogosławienie, błogosławieństwo.
Błożyć, sprzyjać, pobłażać.
Błyktry, błyktryk, blichtr.
Błyskawy, błyskliwy.
Błyskota, 1) błysk; 2) błyskawica.
Błyskotnik, 1) ten, co robi błyskotki; 2) człowiek mieniący się, błyszczący kolorami.
Błysnący, połyskujący, lśniący.
Bobek, laur, wawrzyn.
Bobo, straszydło.
Bobrzysko, trzęsawisko.
Boch, tułów obłupionego bydlęcia, tułów wołu.
Bocheniec, bochenek.
Bochnar, gatunek monety.
Bochniaczek, bochniec, bochenek.
Bociem, bowiem, albowiem, bo.
Boczkorosz, rodzaj szlachcica chodaczkowego na Węgrzech.
Boćkowiec, Boćkowski, bizun, kańczug, dyscyplina.
Boćwina, boćwinka, także botwina, nać buraków; przezwisko Litwinów; także: boćwiniarz, boćwinkarz, boćwinek, boćwiniak, boćwiak.
Bodloch, badloch, botuch (niem. Badetuch), prześcieradło kąpielowe.
Bodłak, bodak, bodżak, bodziak, bodzieniec, kolce u roślin; roślina koląca, pełna kolców.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0044
Ta strona została uwierzytelniona.
