Ceklownik, włóczęga nocny.
Cektać się, cektować się, certować się, sprzeczać się.
Celbrat (niem. Zahlbret), tablica do rachowania pieniędzy.
Celestat, celstat, celsztat (niem. Zielstätte), strzelnica.
Celnik, wybierający cło.
Celować kogo, odznaczać się, przewyższać, przechodzić.
Celpy, rodzaj ubrania kobiecego.
Cemrować (niem.), cembrować, opatrywać studnię a. dół drewnianemi ścianami (cembrowina).
Cenar, cynar (śr. łac.), rodzaj tańca.
Centurjon (łac.), setnik, dowódca 100 żołnierzy.
Ceplik (z niem. Zopf, zdr. Zöpfel), warkoczyk.
Cera, w znacz. twarz; mina, pozór.
Ceregiele, cregiele (niem. Ziererei), 1) ceremonje, korowody; 2) stroje kobiece.
Cerekiew, cerkiew.
Cerewizna, czerewizna, dolna część brzucha.
Cerkiel, cyrkiel; w cerkiel, pod cyrkiel, dokładnie odmierzone.
Cernoresa, p. Czarnoresza.
Cetać się, certać się, sprzeczać się.
Ceter! (niem.) niestety! biada.
Cętka, blaszka.
Chabaź, chabuź, zielsko, chwasty.
Chabina, habina, chabinka, rózga, pręcik.
Chabuź, zielsko, trzcinisko.
Chadra, nędzna szkapa.
Chadzka, wyprawa, wycieczka.
Chaja, haja, zawierucha, burza.
Chalag, skotarz, wolarz; człowiek nieokrzesany.
Chalibski (z gr.), stalowy.
Chalić, chwalić.
Chałupować, łupić, grabić.
Cham, chan.
Chamera, słota.
Chanaja, motłoch, gawiedź, hałastra.
Chandra, hypochondrja, zły humor.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0051
Ta strona została uwierzytelniona.
