Cokole, cokoli, cokolwie, colikolwiek, cokolwiek.
Cole, cokolwiek.
Cosi, coś.
Coż toż, coś.
Cregiele, ceregiele.
Cuch, p. Czuch.
Cudność, piękność.
Cudotworczyna, cudotwórczyni.
Cudotworzyć, czynić cuda.
Cudowidz, upatrujący we wszystkim cudów.
Cudzić, 1) zgrzebłem konia czesać; 2) ćwiczyć, przetrzepać, bić.
Cudzidło, zgrzebło, drapaczka.
Cudzobiesie, ksenomanja, zamiłowanie obczyzny.
Cudzokrain, cudzoziemiec.
Cudzorodak, cudzoziemiec, obcoplemieniec.
Cudzowłościec, włościanin z obcego majątku.
Cug puścić, ustępować, zupełną wolność zostawiać.
Cukata, cykata, skórka pomarańczowa, osmażona w cukrze.
Cukrować, zdobić, słodzić.
Cukrowny, słodki jak cukier.
Cusz, p. Czusz.
Cwajnos (niem. zwei = dwa + nos), rodzaj wyżła z nosem rozdwojonym.
Cwiszgold, ćwiżgult, złoto malarskie w płatkach.
Cwykiel (niem. Zwickel), klin, kawałek sukna.
Cybeby, rodzaj największych rozynek.
Cygrynowy (niem. seegrün), zielony jak morze, koloru morza.
Cyl, cel.
Cymbel, dzwonek srebrny w starych organach.
Cymbor, cymbury, czymbury (tur.), kajdany, więzy.
Cymbulc, cymbulec, rodzaj strzały.
Cyment (niem. Zimmt), cynamon.
Cymer (franc. cimier), kita, pióropusz.
Cymiec, zamsz.
Cyn, drewno, kawał drzewa.
Cynar, p. Cenar.
Cyndelin, kitajka cienka.
Cyndert, rodzaj tkaniny.
Cynek (niem. Zinke), 1) instrument dęty, kornet; 2) kwinkunks, figura w
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0058
Ta strona została uwierzytelniona.
