Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0064

wartować, pilnować, strzec; Czuć się, poczuwać się, brać sobie do serca; troszczyć się o siebie.

Czuha, czuhaj, p. Czucha.

Czuhać, czyhać.

Czujliwy, czuły, wrażliwy.

Czulejszy, czulszy, wrażliwszy.

Czujny, czuły, czujący; czuwający, nieśpiący. C. komu, dający się uczuć, dotkliwy.

Czumak, chłop ukraiński, trudniący się furmaństwem.

Czupel, cypel.

Czupnąć, cupnąć, przycupnąć.

Czusz, czosz, cóż, w zn.: to jest, mianowicie.

Czutki, czutliwy, czuły, czujny; bezsenny.

Czuwacz, ten, co czuwa, stróż

Czuwałość, czujność.

Czwanić się, chwalić się, chlubić się.

Czwartka, ćwiartka.

Czwartonasty, czternasty.

Czwartosetny, czterechsetny.

Czwartować, ćwiartować.

Czwartynaćcie, czwartynaście, (dop. czwartegonaście), czternasty.

Czwartynasty, czternasty.

Czwartysetny, czterechsetny.

Czwarzyć, udawać, zmyślać; czwarzyć się, 1) drożyć się, wzdragać się, odmawiać ręki, ceremonjować się; 2) swarzyć się, kłócić się.

Czwiartka, ćwiartka.

Czwiercień, p. Ćwiertnia.

Czwierzyć się, czwarzyć się, swarzyć się, kłócić się.

Czwor, czworaki; w czwor, w czwórnasób.

Czworakować, czworkować, czynić coś czworako.

Czworletni, czteroletni.

Czwornogi, czwornóg, czwornożny, czworonożny; na czwornóg, na czworakach.

Czworny, poczwórny, cztery razy większy.

Czworograniec, czworobok.

Czworojedni, w czterech jeden.

Czworonaście, czternaścioro.