Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0065

Ta strona została uwierzytelniona.

Czworosetny, czterechsetny.

Czworosowity, p. Czterny.

Czwory, czworaki.

Czworzysty, czworaki.

Czwórnasobny, p. Czterny.

Czyć, być ciepłym.

Czyjkole, czyjkoli, czyjkolwie, czyjkolwiek.

Czyn, 1) robota, wykonanie; 2) naczynie; 3) ofiara; 4) machina wojenna; 5) zbroja; 6) szata, odzież urzędowa.

Czynek, robota.

Czyniać, czynić.

Czyniciel, 1) osoba działająca, działacz; 2) pełnomocnik, rzecznik.

Czynić z kim, 1) mierzyć się, walczyć, prawować się; 2) układać się, u mawiać się z kim.

Czyniwać, czynić często.

Czynliwy, 1) wykonalny; 2) czynny, pilny, pracowity.

Czynowaty, wojujący.

Czyntakor, tkanina na półsztuki składana.

Czyńsz, czynsz.

Czyrka, cerka, miejsce zacerowane.

Czyrńszy, czarniejszy.

Czyrpać, czerpać.

Czyrstwy, czerstwy.

Czyrw, czyrwieniec, czerw, robak.

Czyrwiony, czyrwony, czerwony.

Czyrwiwy, robaczliwy.

Czyrzniawy, czarniawy.

Czyrznidło, czernidło.

Czyrzpać, czerpać.

Czyrzw, czerw, robak.

Czyrzwiwy, p. Czerwiwy.

Czyrzwony, czerwony.

Czysło, cysło, liczba.

Czystoć, czystość.

Czystotny, czysty.

Czyście, 1) czysto, bez skazy, bez zarzutu; 2) dobrze, gracko, dzielnie, należycie, porządnie, wyśmienicie; 3) otwarcie, jasno, jawnie.

Czyścieniec, rzezaniec, eunuch.

Czyścitelny, służący do czyszczenia.

Czyść (cztę, czciesz; czetł, czedł, czła; czci; czcimy), czytać.

Czytacz, 1) czytelnik; 2) elementarz.

Czytaniec, czytelnik.

Czyż, czynsz.

Czyża, akcyza.