Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0066

Ta strona została uwierzytelniona.
Ć.


Ćchać, 1) czyhać; 2) uderzać.

Ćchórz, ćckórz, tchórz.

Ćci, uczty, biesiady.

Ćma, ciemność.

Ćmachnąć, uderzyć.

Ćmawy, ciemnawy, bez połysku.

Ćmiakać, cmokać.

Ćmiel, trzmiel.

Ćmy, bez połysku, matowy.

Ćwiczeństwo, ćwiczenie, karność.

Ćwiczeńszy, bardziej wyćwiczony.

Ćwiczny, pojętny.

Ćwiczyzna, ćwiczenie, wprawa, mistrzostwo.

Ćwierciel, kwadrans.

Ćwiercz, świerszcz.

Ćwierćkartaun, ćwierćwąż, rodzaj działa.

Ćwierdza, twierdza.

Ćwierdzić, twierdzić.

Ćwierdź, twierdza, więzienie.

Ćwierk, świerszcz.

Ćwiertka, ćwiartka.

Ćwiertnia, miara zboża albo mąki.

Ćwiertnik, właściciel ćwierćłanka.

Ćwikiel, ćwykiel, klin w bieliźnie.

Ćwirć, ćwierć.

Ćwirdza, twierdza.

Ćwirdzić, twierdzić.

Ćwirtnia, p. Ćwiertnia.

Ćwizgult, ćwiżgult, ćwiżgułt, p. Cwiszgold.

D.


Daba, rodzaj płótna chińskiego.

Dabin, p. Tabin.

Dacha, wierzchnia suknia, ze skóry sporządzona.

Daga, dah (niem. Degen), sztylet, puginał.

Daj, bodaj.

Dajać, dawać.

Dajbyś, bogdajbyś.

Dajczer, dajczmanek, Nie-