Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0071

Ta strona została uwierzytelniona.

Dobaczać się, dobaczawać się, domyślać się, dopatrywać się.

Dobotek, dobytek.

Dobramyśl, ochota, dobry humor, uczta, biesiada, bankiet.

Dobrek, człowiek dobry i miły.

Dobrobierca, ten, co otrzymuje dobrodziejstwo.

Dobroczyn, dobry uczynek.

Dobroczysty, bardzo dobry.

Dobrość, dobrota, dobroć.

Dobrodawca, dobrodziej, dobroczyńca.

Dobrodrustwo (dobrodrużstwo), pochop, zapał; popędliwość, zapalczywość.

Dobrodziewstwo, dobrodziejstwo.

Dobromówca, ten, co mówi dobrze o bliźnich.

Dobronienawidnik, człowiek nienawidzący dobra.

Dobropamiętny, pamiętający o dobrym.

Dobropłodny, wydający dobre owoce.

Dobropływanie, dobra żegluga.

Dobroprawie, dobre prawodawstwo.

Dobroród, szlachetne pochodzenie.

Dobrorzeczenie, dobrorzeczeństwo, błogosławieństwo.

Dobrorzeczliwy, dobrze o kim mówiący, przychylny.

Dobrorzeczyć, błogosławić.

Dobrosławić, błogosławić.

Dobrosławny, 1) błogosławiący; 2) błogosławiony.

Dobrośniedny, dobry do jedzenia, jadalny.

Dobrotny, dobrotliwy.

Dobrowierny, prawowierny.

Dobrowoleński, chętny, przychylny, życzliwy.

Dobrowoleństwo, dobrowolstwo, życzliwość, przychylność.

Dobrowonny, pachnący.

Dobruchać, uspokajać, ułagadzać.

Dobrzeczynność, dobroczynność,

Dobrzesławić, błogosławić.