duchowidz, zwolennik spirytyzmu.
Duchwałość, ufność, zaufanie.
Duczaja, trąbka, róg myśliwski.
Duczajka, mały dołek w ziemi.
Dudkować, 1) dudać, grać na dudach; 2) błaznować, robić głupstwa; 3) nadskakiwać, pochlebiać; 4) głupieć ze strachu.
Dudzić, trudzić, turbować.
Dufać, ufać.
Dufale, w zaufaniu.
Dufały, 1) ufny, hardy, pewny siebie; 2) poufały, zaufany.
Dufanie, ufność.
Dufliwy, p. Dufały.
Dufnomowny, pewny siebie.
Dufny, ufny.
Duga, ducha, duha, 1) kabłąk nad chomątem w uprzęży jednokonnej; 2) tęcza.
Dugiena, dogiena, guwernantka, ochmistrzyni.
Duhad, p. Dohad.
Dukać, duknąć, 1) skrzeczeć, rzechotać (o żabie), stękać, narzekać; 2) dukwieć, dulczeć, ślęczeć, fałdów nad czym przysiadywać.
Dukaton, dukat, czerwony złoty.
Dukwiarski, pedantyczny, drobiazgowy.
Dukwiat, dukwiący, ślęczący nad czym.
Dukwieć, p. Dukać.
Dulić, palić dulca czyli papierosa.
Duma, myśl, zdanie; z dumy czyjej, zdaniem czyim.
Dumkać, p. Dukać.
Dumnik, dumca, dumiec, człowiek dumny, pyszałek.
Dumnowładca, człowiek dumny z władzy, ambitny.
Dunąć, dmuchnąć, chuchnąć; uciec, drapnąć.
Dupla (łac.), podwójna.
Duplan (z łac. duplus = podwójny), sukno podwójnej szerokości.
Dupło, dziupla, wypróchniały otwór w drzewie.
Dupnieć, próchnieć z wewnątrz, stawać się pustym.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0081
Ta strona została uwierzytelniona.
