Fortunat, ulubieniec fortuny, człowiek bogaty.
Fortunić komu, darzyć, sprzyjać; f. się = szczęścić się, darzyć się, powodzić się.
Fortunny, 1) zależny od fortuny, od losu; 2) szczęśliwy, pomyślny.
Fortyczny, p. Fertyczny.
Fortyl p. Fortel.
Forut (niem.), zasoby pieniężne, fundusze.
Forwacht (niem.), straż przednia, forpoczty.
Forwark, folwark.
Foryster, p. Forestjer.
Forytarczyk, człowiek forytowany, protegowany niezasłużenie.
Forytarz (niem. Vorreiter), 1) foryś; 2) pomocnik, wspólnik, stronnik; 3) protektor, opiekun; 3) oskarżyciel, donosiciel;; 3) pomocnik kata.
Forytować, 1) być forysiem, kierować przodowemi końmi; 2) f. kogo, co = popierać, zalecać; 3) czuwać nad czym, opiekować się czym; 4) na kogo = donosić na kogo, oskarżać kogo; f. się, powodować się, ulegać; przygotowywać się do czego.
Foszki, fochy.
Fotarlę (węg. fattyú́), mały bękart.
Foza, fuza (włos. foggia), kształt, model, sposób, moda.
Frabuga, framuga.
Frajbiter, frejbiter (niem. Freibeuter), frybiter, korsarz, rozbójnik morski.
Frajbiterka, frejbiterka, kobieta złego prowadzenia się.
Frakta, fraktura, szwabach, pismo niemieckie.
Framboga, frambuga, framuga.
Frambużysty, sklepiony.
Framuga, sklepienie, nisza.
Framza, frędzla.
Francia, zbiór, lm. od frant.
Franciaszek, frant.
Francowaty, chory na wenerję
Francoz, francura, choroba weneryczna.
Francymer, p. Fraucymer.
Frandza, frędzla.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0095
Ta strona została uwierzytelniona.
