Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0104

czyć się, niepokoić się.

Głodać, głoda i głodze, gryźć, ogryzać; przen. obdzierać, obnażać, podmywać; uciskać, dręczyć.

Głodący, gryzący, obdzierający, obnażający, uciskający, dręczący.

Głodnokary, karany głodem.

Głogotać, gulgotać.

Głośnotworny, nadający rozgłos, sławiący.

Głowczyna, głowczyzna, p. Główczyzna.

Głowić się, 1) łamać głowę, zachodzić w głowę; 2) starać się, troszczyć się.

Głowienki, małe drewienka do zapalania w kształcie świeczek.

Głowne, p. Główczyzna.

Głownia, kawał drzewa palący się, albo niedopalony; nóż bez oprawy, klinga, brzeszczot; G. u strzelby, lufa; żyła kruszcowa w ziemi.

Głownictwo, zabójstwo, morderstwo.

Głownik, p. Głównik.

Głowny, głowowy, dotyczący głowy.

Głowszczyzna, p. Główczyzna.

Głóść, p. Głodać.

Główczyzna, głowczyzna, główszczyzna, głowszczyzna, główczyna, głowczyna, główne, głowne, kara pieniężna za zabicie, płacona przez zabójcę krewnym zabitego.

Głównik, głownik, zbrodniarz, zabójca, mężobójca.

Główny, 1) gardłowy, kryminalny; 2) śmiertelny, pociągający śmierć za sobą; 3) wyborny, wyśmienity; 4) urzędowy, oficjalny, normalny.

Główszczyzna, p. Główczyzna.

Głuchość, głuchota.

Głuchy, cichy.

Głum, niedola, udręczenie, niepowodzenie; marnowanie; poniewierka.

Głupek, głupiec.

Głupie, głupio,

Głupiosztuczny, udający głupiego, z głupia frant.

Głupka, kobieta głupia.

Głupość, głupota.

Głuszka, kobieta głucha.