Grodzić, w znacz.: chować w sobie, taić.
Grodztwo, obszar, na który się rozciąga władza grodu, kasztelanja.
Grof, graf, hrabia.
Grola (niem. Groll — gniew) zmartwienie, kłopot.
Grolować, mieć zmartwienie, kłopot.
Gromadzica, gromada.
Gromatka, kawałek.
Gromić, w zn.: wzniecać burzę, poruszać, burzyć.
Gromiwrzawa, awanturnik, krzykacz.
Gromiwać, często gromić.
Gromot, huk, łoskot.
Gromowłajca, władający gromem, gromowładca.
Gromowłajczyna, gromowładczyni.
Gronda, p. Grąd.
Grondy, kępy lasów wpośród bagien.
Gronny, gronowy; obfitujący w winogrona.
Groń, grań, góra, pagórek, szczyt, krawędź góry; polana górska.
Groszewy, groszowy.
Groszowe, podatek grosza od pewnej miary produktu.
Grot, żelazne ostre okucie strzały, włóczni.
Groza, groźba, strach; wstręt, odraza.
Groźliwy, groźny.
Groźnik, człowiek grożący, groźny.
Gródź, p. Grodza.
Grósek, groszek, dziadek.
Gruba (niem. Grube) dół, loch; szyb, kopalnia; zagon, grzęda.
Grubarz, grabarz.
Grubie, grubo, nieobyczajnie, niegrzecznie.
Grubizna, mięso wieprzowe, słonina.
Grubryn, p. Grobryn.
Gruchotka, grzechotka, kołatka.
Gruda, ziemia, grunt, gleba, rola.
Grudź, nasyp, żwir, piasek.
Grule, ziemniaki, kartofle.
Grumada, gromada.
Grunt, wyjaśnienie sprawy przed sądem.
Gruń, p. Groń.
Gruszewie, lasek grusz.
Grusznica, gruszecznik, napój wyskokowy z gruszek. (Także grusznik, gruszcznik).
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0111
Ta strona została uwierzytelniona.
