Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0121

Huniek, prostak, gbur.

Hupać, skakać przez co, przeskakiwać.

Hupieszeć, pleśnieć.

Hurba, kupa, gromada.

Hurm, hurma, 1) gromada, kupa, tłum, hufiec; 2) stado.

Hurry, Węgry, Madziary.

Hurski, węgierski.

Hurt, hort (niem. Hürde, ogrodzenie, zagroda), 1) ogrodzenie dla bydła; 2) stado, gromada; 3) sprzedaż hurtowna, ryczałtowa.

Hurtować, 1) trzymać bydło na polu w hurtach dla zagnojenia pola; 2) H. rolę, gnoić ją przez hurtowanie bydła.

Husak, dyby na szyję.

Husnacht, p. Hausknecht.

Hustem, chustem, husto, gęsto, rzęsiście, obficie.

Husty, gęsty, obfity.

Huszcza, chuszcza (ukr.), rzesza, tłum, tłuszcza.

Huśla, gęśl, instrument muzyczny.

Hutarz, hutnik.

Hutorzyć, mówić półgłosem.

Huzno (ukr.), zadek, tyłek.

Hybać sobą, kołysać się, nachylać się.

Hyberna (z łac. hiberna), chleby zimowe, danina na utrzymanie wojska przez zimę, zimowe leże, zimowe kwatery wojska.

Hyd, hydanie (cz.), ohyda.

Hydzić, zohydzać, obmierzać. H. się, brzydzić się.

Hykawy, jąkający się.

Hyl, miejsce wzniesione, niezarośnięte, odkryte dla wiatrów.

Hymna, hymn.

Hymżać, pełzać, czołgać się.

Hynst, hinst (n. Hengst), koń trzebieniec, zerzaniec; wałach.

Hyperbora, Scytja północna.

Hyrny, 1) wyniosły, dumny; 2) bogaty; 3)sprzeczny, wybredny; 4) znany, głośny; 5) honorowy.

Hys, hyz, hysz, hez (niem. hissen, podnosić żagle), wiatr pomyślny.

Hyz, hyża, p. Chyż.

Hyża, dom, mieszkanie.

Hyży, chyży, szybki.