Jarzny, jary, wiosenny, letni, tegoroczny,
Jasien, jasin, jesion.
Jasiotr, jesiotr.
Jaskolczy, jaskołczyn, jaskółczy.
Jaskrzawy, jaskrawy.
Jasłka, jasełka, żłobik.
Jasły, jasła, jasełka.
Jasnowdzięczny, miły, piękny.
Jasnowschodny, wschodzący jasno.
Jastewny, żarłoczny.
Jastkolica, jastkoła, jaskółka.
Jastrych, p. Astrych.
Jasyr, jeńcy, niewola tatarska.
Jaszczerzyca, jaszczorka, jaszczurka.
Jaszczurcy, jaszczorczy, jaszczorowy, jaszczurczy.
Jaszczyć się, podskakiwać z radości, cieszyć się.
Jaśle, (lm.) jasła, żłób.
Jaślice, jaśliska, jaśliszka, jasełka, żłób.
Jaśnia, światło dzienne; na jaśnią wyciągnąć: wydobyć na światło dzienne, wyświetlić.
Jata, schronienie, budka, szałas, szopa.
Jato, stado.
Jatro, krostka.
Jawien, jawny, okazały, wydatny.
Jawisko, zjawisko, widzenie.
Jaz, grobla kierująca wodę na koło młyńskie; zagroda na rzece do wstrzymywania i łowienia ryb; przyrząd z wikliny do chwytania ryb; miejsce płytkie łączące wody głębsze; skała wystająca z pod wody.
Jaz, ja.
Jazgot, pisk, wrzask, hałas, krzyk; mamrotanie.
Jazgotliwy, opryskliwy, kłótliwy.
Jaże, aż.
Jądro, skorupa; łupina.
Jątrew, jątrewka, jątrzewka, bratowa.
Ją-ż, którą, (od dawnego zaimka względnego: iże, jaże, jeże).
Jecy, jedki, jeńcy, obżarty, żarłoczny.
Jedbaw, jedwab.
Jedejnaćcie, jedenaście.
Jeden, ktoś, jakiś.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0129
Ta strona została uwierzytelniona.