Klejnocić się czym, pieczętować się, używać jakiego herbu.
Klejnot, chluba, zaszczyt, kamień drogi z herbem, pieczątka; herb, chorągiew z herbem, nagroda.
Klejnotnik, szlachcic, mający herb wspólny.
Klekocy, klekoczący.
Klekotacz, gaduła, papla.
Klektać, uderzać, stukać, pukać.
Klempa, p. Klępa.
Klenina, klonina, drzewo klonu.
Kleniot, klenot, klejnot; herb.
Klenotnik, p. Klejnotnik.
Klepa, sieć na ryby.
Klepać, pleść, przyganiać komu.
Klepka, mniszka, zakonnica.
Kleskać, klaskać.
Kleszczeniec, rzezaniec, eunuch.
Kleścić, klaskać.
Kleśnić, 1) trzebić; 2) plondrować, wypróżniać.
Klęczeń, człowiek klęczący.
Klęczkiem, klęcząc.
Klęk, 1) klęczenie, klęczki; 2) kozica u radła.
Klępa, klempa, rozlazła kobieta otyła, ciężka, niechlujna.
Klęsić, tłoczyć, gnieść, mieszać.
Klęskać, klaskać.
Klęsta, klęska.
Klęt, wyklęty.
Klić się, kiełkować.
Kliić, kleić.
Klij, klej.
Klijowny, klejony.
Klikun, stróż, odzywający się okrzykiem
Klimakter (z greck. szczebel), rok złowrogi, przypadający co siedem lat; okres siedmioletni.
Klimkować, klinkować, klimkiem się bawić a. rzucić: tumanić, zmyślać.
Klimsać, dzwonić zębami.
Klinot, klejnot, herb.
Klistera, lawatywa, serynga.
Kliszawy, ułomny, kaleka.
Kliszkę wziąć, trafić na przeszkodę.
Klizać, jeść powoli.
Klob, kluba.
Kloba, u wagi nożyce, w których chodzi języczek.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0146
Ta strona została uwierzytelniona.
