Klofa (z niem. Klafter, sążeń), szczapa drzewa.
Klop, klub.
Klopista, klubowiec, członek klubu.
Kloza (z łac. clausa), zamknięcie, więzienie.
Kluczka, 1) skobel, za który zachodzi klamka; 2) sidło, pułapka, kruczek, fortel; 3) żerdź u żórawia studni do przyczepiania kubła.
Kluczkować, kluczyć, kluczować, wyprawiać różne skoki, aby się wywinąć i uniknąć.
Kluć, pika.
Klusa, koń, klacz.
Kluza, p. Kloza.
Klwać, kluć, wylęgać.
Kładyżka, dzieżka.
Kłamik, kłamstwo, żarcik.
Kłamnąć, skłamać.
Kłańce, zęby wilka.
Kłapacz, 1) terkotka, dzwonek; 2) papla.
Kłapcie, wyłogi, klapy u kożucha, sukmany.
Kłaść, w znacz.: 1) powiadać, twierdzić; 2) K. co czym, uważać, poczytywać za co; 3) mniemać, przypuszczać; 4) cenić, ważyć; 5) chować (umarłych).
Kłobotać, klekotać.
Kłobuk, kapelusz, czapka wysoka.
Kłoda, dyby.
Kłopeć, kłapiec, kłapeć, kawał, duża bryła oderwana w kopalni, odrywek.
Kłopić się, kłopotać się.
Kłopocić się, kłócić się.
Kłopot, kołatka u drzwi.
Kłosać, kłusować.
Kłotka, kłódka.
Kłóć, łupać, szczepać.
Kłótnia, mieszanina.
Kłusać, kłósać, kłosać, 1) kłusować, jechać kłusem; 2) K. albo kłusać się, tułać się, wałęsać się.
Kłusię, kłuś, kłóś, kłoś, zły kłusak, koń ociężały.
Ktypać, mrugać oczyma.
Kment, p. Gment.
Kmet, kmeton, kmieć.
Kmieć, knieć, bogaty gospodarz; najstarszy w rodzinie, starosta.
Kmiet, gmin, kmiecie.
Kmiotowna, kmieciówna, dziewczyna wiejska.
Kmocha, kmochna, kuma.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0147
Ta strona została uwierzytelniona.
