Kurzeja, kura piejąca i nie niosąca się.
Kurzeniec, kurznik, kurnik.
Kurzeń, kureń, obozowisko kozaków.
Kurzoślep, p. Kuroślep.
Kurzyca, kura.
Kus (czes.), 1) kęs, kawał; 2) figiel, psota.
Kus, p. Kusz.
Kust, krzak, krzno.
Kustodja (łac.), straż.
Kustrać się, guzdrać się.
Kusz, kusza, kusztyk, kubek, czasza, puhar.
Kusz, kus, skóra cielęca albo kozłowa chropawo wyprawiona; szagryn.
Kusz (hebr.), murzyn, negr.
Kusza (z franc. couche), 1) wielki łuk, naciągany lewarem; 2) machina oblężnicza do ciskania kamieni, balista.
Kuszcz (ukr.), krzak, kierz.
Kuszerje (franc.), miłostki, dwuznaczniki.
Kusznierz, kuśnierz.
Kusznik, strzelający z kuszy.
Kusztyk, kielich nie mogący stać; czara o jednej nóżce.
Kut, w wyr. K-ty wywierać, uciekać, pierzchać.
Kutia, p. Kucja.
Kutlof, kutlow (z niem. Küttelhof), szlachtuz, rzeźnia.
Kutner (fr. cotton), kosmatość na suknie, włos.
Kutrygał, puklerz, tarcza.
Kuwikać, biedować.
Kuźnik, kowal.
Kuża, p. Koża.
Kwadrasty, kwadratowy.
Kwadryga (łac.), powóz czworokonny.
Kwapić, pośpieszać, przyśpieszać.
Kwapiony, pośpieszny, dorywczy; nagły, przedwczesny.
Kwapliwy, kwapny, skwapliwy.
Kwartana, kwartanna (z wł. quartana), czwartaczka, zimnica, powracająca co czwarty dzień.
Kwartarz, szynkarz.
Kwartjera, kwartyr, kwatera.
Kwartnik, moneta polska: półgroszek.
Kwartyr, kwatera.
Kwasiec, kwas, napój kwaśny z chleba.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0169
Ta strona została uwierzytelniona.
