Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0171

cy brzeg wycinany, ozdobny; bramowany.

Labuś, Labe (fr.), ksiądz francuski albo udający takiego księdza; kapelan, księżyna.

Labwerk, p. Laber.

Laca, lacka, wiązadło u sukni kobiecej.

Lach, gąszcz zarosły leszczyną; L-y, wielkie, gęste lasy.

Lacha, p. Łacha.

Lachcić się, polszczyć się.

Lachter, (z niem. Klafter), sążeń.

Lacki, polski, katolicki.

Ladacy, ladajaki, lichy.

Ladaszczyca, ladacznica.

Ladra (n. Leder, skóra), gałgany, łachmany.

Ladrować (niem.), obszywać skórą.

Ladrowanie, pancerz całkowity, zbroja.

Ladrowany, okryty zbroją, pancerny.

Ladzki, p. Lacki.

Lafa (tur.), pensja, płaca, żołd, jurgielt.

Lafowy, jurgieltowy, płatny.

Lagować (niem.), odpoczywać.

Lais, laisa, średniowieczna pieśń trubadurów.

Lajbik, lejbik, mundur wojskowy; stanik, kaftanik kobiecy.

Lakon, Lakończyk, Lacedemończyk.

Lalatać, narzekać, żałować

Lalkać, bełkotać dziecinnie.

Lampadacja, palenie podeszew lampami przy torturach.

Lamus (z n. Lehmhaus, dom gliniany), domek murowany, bezpieczny od ognia, do przechowywania cennych przedmiotów.

Lan, robota lana.

Lancknecht, lancnacht; lancnecht (niem.), pieszy żołnierz niemiecki.

Lancoft, lanczawt, landczoft (niem.), landszaft, krajobraz, pejzaż.

Landszep (niem.), ławnik, rajca, sędzia gminny.

Lanista, szermierz.

Lankastra, szkoła elementarna.

Lankotka, taśma do obszycia sukni.

Laność, lenistwo.