Lszczeć, lścić, lśnić, błyszczeć.
Lściwy, lciwy, chytry, fałszywy.
Lśknić, lśnić, błyszczeć.
Lśnąć, 1) p. Lśknić; 2) ślepnąć.
Lub, 1) lubo; 2) luby, miły, kochany.
Lubas, lebas, lebus, wątły, słabowity, do niczego; leniwy.
Lubawy, chudy.
Lubie, lubo, przyjemnie, mile.
Lubiezny, lubieżliwy, 1) miły, przymilający się, przyjemny; 2) łagodny, łaskawy; 3) lubieżny, namiętny.
Lubież, rozkosz, ukontentowanie, lubieżność, namiętność.
Lubieżyć, lubować się, znajdować rozkosz, przyjemność.
Lubmyślny, po myśli, przyjemny.
Lubny, piękny, ładny.
Lubo, lub, albo.
Lubość, 1) wątłość, delikatność; 2) rozkosz.
Lubować, 1) lubić; 2) lubować się, rozkoszować się; 3) dogadzać, pochlebiać.
Lucemiernik, p. Licemiernik.
Lucerna (łac.), kaganiec, latarnia.
Lucienny, lutniowy, należący do lutni.
Luczjola, robaczek świętojański.
Lud, ludzie, nieprzyjaciel, wojsko nieprzyjacielskie; pod L-e chodzić, robić rekonesans.
Ludczejszy, luczczejszy, bardziej ludzki.
Ludere (n.), hultajstwo.
Ludln, człowiek nizkiego pochodzenia.
Ludobójca, morderca.
Ludoburstwo, zamieszki.
Ludojedca, ludojedzca, ludożerca.
Ludokradca, ludokrajca, ten, co porywa ludzi, aby ich sprzedać do niewoli.
Ludokupiec, handlarz niewolnikami.
Ludokupny, ludokupiecki, kupczący ludźmi.
Ludołowiec, łowiec ludzi.
Ludomiły, miły ludowi, popularny.
Ludorzeźba, rzeź ludzi.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0179
Ta strona została uwierzytelniona.
