Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0182

Łacnąć, łacnieć, łaknąć.

Łacnić, robić łacnym, ułatwiać, sprawiać; Ł. się, załatwiać się.

Łacniuchny, łacniuczki, łatwiuchny.

Łacność, łatwość.

Łacny, 1) łatwy, wolny; niezajęty, mający czas,

Łacwi, łacny, łatwy.

Łacznąć, łacznieć, łaknąć.

Łaczność, łaknienie, głód, pragnienie.

Łaczny, łaknący, głodny; łakomy, chciwy.

Łaćwi, p. Łacwi.

Ładynek, ładunek.

Łagiew, łagwica, łagunica, łagiewka, bukłak, naczynie do napoju z drzewa, skóry, kruszczu.

Łagodliwy, łagodny.

Łagodność, w zn. łakoć.

Łagwica, wielka łagiew.

Łaja złaja, gromada psów, psiarnia.

Łakność, p. Łaczność.

Łakota, łakoć, 1) łakomstwo; 2) łakoć, łakotka.

Łakotliwy, łakotny, łakomy na łakocie.

Łamikamień, łomikamień, robotnik rozbijający kamienie.

Łancuch, łańcuch.

Łańcuszny, łancuszny, łancużny (z łac. Torquatus), ozdobiony czyli udekorowany łańcuchem.

Łańtuch (niem.), płótno grube, inaczej: rańtuch, wańtuch.

Łapactwo, łapanina, łapanie, rozchwytywanie, rabunek.

Łapaczka, 1) łapka, pułapka; 2) wykręt, kruczek.

Łapany, goniony (rodzaj zabawy).

Łapica, p. Łapaczka.

Łapochwał, łapochwała, łapocześć, człowiek goniący za chwałą, ambitny.

Łapożonny, uwodzący cudze żony.

Łaska (czes.), miłość, życzliwość.

Łaskać, gładzić, głaskać, pieścić; łagodzić, koić.

Łaskliwość, łaskawość.

Łaskliwy, 1) łaskawy; 2) lubieżny, rozpustny.

Łaskować, 1) łasić się; 2) nazywać kogo łaskawcą, dziękować.

Łaskowość, łaskawość.