Łożnik, 1) łóżko, posłanie; 2) poduszka, wezgłowie; 3) siennik, materac; 4) łożnica; 5) łożniczy.
Łóźniczy, p. Łożniczy.
Łsknący, lśniący, błyszczący.
Łsknąć, łsnąć, łszczeć, lśnić, błyszczeć.
Łub, łubka, kora, zwłaszcza lipowa.
Łubek, łubka, strój na głowę panny młodej.
Łubie, sajdak, kołczan.
Łubież, łupież, skóra obdarta ze zwierzęcia.
Łubka, łubianka, pudło łubiane, krobka.
Łuczać, łuczyć, celować, mierzyć z łuku; przen. trafiać, dążyć do czego, mieć co na oku.
Łucznik, rodzaj kominka do oświetlania łuczywem.
Łudarka, zwodnica, mamicielka, obłudnica.
Łudarstwo, ułuda, mamidło; łudzenie, pochlebianie.
Łudarz, zwodziciel, oszust, pochlebca.
Łudliwy, łudny, łudzący, ułudny.
Łudność, p. Łudarstwo.
Łudzić czas, zabijać czas.
Ług, 1) łęg, łąka błotnista; 2) kara pieniężna.
Ługowaty, bagnisty, błotnisty.
Ługowisko, gaj.
Łukać, hukać.
Łukawy, chytry, podstępny; chciwy, zazdrosny; zły duch.
Łukowłajca, łukowładca, władający łukiem.
Łukownik, łucznik.
Łuna, księżyc.
Łupa, 1) kawał, kupa; 2) zez, zezowaty.
Łupak, pieniądz miedziany.
Łupanica, kawał, bryła, odłam.
Łupca, rabuś, łupieżca.
Łupia, łupiestwo.
Łupica, skóra, obdarta ze zwierzęcia.
Łupich, oprawca, kat.
Łupień, bicie, cięgi.
Łupież, 1) skóra obdarta zwierzęcia; 2) futro; 3) zwierzę wypchane: 4) łup.
Łupikościół, świętokradca.
Łupki, łupliwy, dający się łupać.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0185
Ta strona została uwierzytelniona.
