Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0191

Margatny, chory, niezdatny.

Margocić się, 1) markocić się, smucić się; 2) brzydzić się.

Markiewicz, margrabicz, syn margrabiego.

Markiez, markiz, margrabia.

Markocić, martwić, smucić, frasować.

Markot, dąsy.

Markotać, mamrotać, mruczeć pod nosem.

Markotliwy, 1) mrukliwy, mamrocący, gderliwy; 2) markotny, niezadowolony, zafrasowany.

Markowiec, mieszkaniec marchji.

Markwiz, markiz, margrabia.

Marmus, gęba, pysk.

Marnacja, strata, zmarnowanie.

Marnica, rzecz albo osoba marna.

Marnochwalca, samochwalca.

Marnotractwo, marnotrata, marnotratność, marnotrawstwo.

Marnotraćca, marnotrawca.

Marnostratliwy, marnotratnik, marnotratny, marnotrawny, marnotrawiący.

Marskość, wychudnienie, uwiąd.

Martahuz, martauz (z węg. martaloc), kradnący i sprzedający ludzi, handlarz niewolników.

Martwic, martwiec, trup, upiór.

Marykować, p. Amarykować.

Marynały (łac.), spodnie.

Marytalny, małżeński.

Marzec, w wyr. zarwać M-a, pracować w polu wieczorem; zajeść M-a, nie skończyć roboty do wieczora.

Marzeniec, marzyciel.

Marzena, marzyna (ukr.), bydło rogate.

Mas (niem.), miara, garniec.

Masalny, masowy.

Masia, maża, wózek.

Maskać, muskać, głaskać.

Maski, p. Mastki.

Masłek, niewieściuch, piecuch, mazgaj.

Masłocznik, człowiek, odurzający się masło-