Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0192

Ta strona została uwierzytelniona.

kiem; szaleniec, półgłówek.

Masłok (włos.), odurzający wywar z ziół; także masłocznik.

Masłowanie, bicie, cięgi, wały.

Masno, drogo, słono; tłusto, ściśle, twardo.

Masny, masowity, masywny.

Mastajnia, masztarnia, stajnia.

Mastki, mastny, mazisty, mażący się, tłusty, gliniasty.

Mastykatorjum, żuwka, lekarstwo, trzymane w ustach i żute dla uwolnienia się od flegmy.

Mastykować (łac.), żuć, gryźć.

Masyfowy, masywowy, masywny, lity, nie dęty, twardy.

Maszczka, maska.

Maszkarnik, mężczyzna zamaskowany.

Maszkary, widowiska publiczne (w maskach) podczas obrzędów weselnych lub przy innych okolicznościach.

Maszkiecić, zajadać łakocie, wybierać co najlepsze.

Maszkietnik, łasuch, łakomy.

Maszkować, maskować.

Maszta, maszt.

Maściarz, aptekarz.

Maściodziej, ten, co robi maści.

Maślnice, zapusty.

Mat dać komu, zakasować, zaćmić kogo.

Mataczyna, 1) matactwo, krętactwo, szalbierstwo; 2) zamęt, zawierucha.

Matać, 1) kim: oszukiwać, okłamywać kogo; 2) mataczyć, plątać, gmatwać.

Matador (z hiszp. matador, zabójca), 1) najstarszy atut w grze l’hombre; 2) osoba znakomita, potentat, wielka ryba.

Matamor (hiszp.), junak, zuch.

Matanina, 1) gmatwanina, powikłanie, zamęt; 2) matactwo, krętactwo, szalbierstwo.

Mateczny, matczyn.

Matematacz, (przekręcone z matematyk), kuglarz, astrolog, szarlatan.