Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0194

Ta strona została uwierzytelniona.

Medjanok (hiszp.), północ; uczta o północy.

Medjanota (łac.), średnik.

Medł, mdły.

Medycki, medyczny.

Medyka, medycyna.

Medylunjum, pierwsza kwadra księżyca.

Megać, stanąć.

Meglować, męglować, maglować.

Mej, ej! no! hej!

Mekicić, tumanić, zwodzić

Melabija, biesiada.

Melamp, melampus, (gr.), gatunek psa myśliwskiego.

Melankolja, melancholja.

Melcie, mielenie.

Melihbasz, melikbesz (ar.), rodzaj tkaniny.

Mełcie, mielenie.

Mełka, omyłka, pomyłka.

Mełty, mielony.

Membrana, membran (ł.), 1) pargamin; 2) pismo urzędowe, dokument; kwit, rewers.

Memnog, minóg.

Memorowanie, uczenie się na pamięć.

Menada, towarzyszka Bachusa, bachantka.

Menar, minaret, wieża wysmukła na meczecie.

Menca, p. Minca.

Mencarnia, mennica.

Mencarski, p. Mincarski.

Mendyk (łac.), żebrak, mnich żebrzący.

Mendykant, żak żebrzący.

Menestra (włos.), rosół włoski.

Menica, p. Minca.

Meniczny, menniczy.

Mentelusz, mentlik, mentyk, p. Mantel.

Mentlik, mętlik, mętyk, płaszczyk.

Menwet, menuet, rodzaj tańca.

Meoński (łac.), pochodzący z Meonji w Azji Mniejszej, bohaterski, sławę głoszący.

Mercha (niem.), bezwstydnica, nierządnica, wszetecznica.

Mere, podobnie, prawie, akurat.

Merem, koniecznie.

Merkurjusz, 1) Merkury, (bożek i planeta); 2) kupa kamieni, służąca za drogowskaz.

Merskać smagać rózgami, chłostać.