Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0257

Ta strona została uwierzytelniona.

Nurkiem chodzić, ponuro chodzić, patrzeć.

Nurownik, nurek.

Nurta, głąb, głębina.

Nurtawy, bystry.

Nury, ponury, posępny.

Nuża, nużda, 1) znużenie, utrudzenie; 2) trud, mozół, niewczas.

Nużnieć, p. Nudnieć.

Nużny, 1) nużący, męczący; 2) znużony, zmęczony, wyczerpany.

Nyga (z niem. Neige), resztka.

Nykać, szukać, szperać, nasłuchiwać.

Nynać, lulać, spać.

Nyreczny, nerkowy.

Nyża (z franc. niche), nisza, zagłębianie.

O.


O (z biern.), 1) około, prawie, blizko; np. o cztery tysiące, około czterech tysięcy; 2) podczas, w ciągu; np. o jeden wieczór, w ciągu jednego wieczora; 3) stać o co, ubiegać się o co; trwać o co, dbać o co; przywieść kogo o co, przyprawić o co, nabawić czego; przyjść o co, nabawić się czego; 4) brać się o co, ujmować się za czym; o tym, pod tym warunkiem; 5) o ziemię co uderzyć, rzucić, zaniechać; o ziemię, w niwecz, na marne.

Obaczać, obaczawać, spostrzegać, badać, oglądać; baczyć; zwiedzać.

Obaczenie, upamiętanie, rozmysł.

Obaczny, 1) widzialny; 2) baczny, oględny, przezorny.

Obaczony, oprzytomniały.

Obaczować, p Obaczać.

Obaczyć się, 1) spostrzec się; pomiarkować się; 2) upamiętać się, poprawić się; 3) oprzytomnieć, przyjść do siebie, ozdrowieć.

Obaczywać, p. Obaczać.