Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0294

Ta strona została uwierzytelniona.

Ogrodnina, ogrodowizna.

Ogrodny, ogrodowy.

Ogrodza, ogrodzenie.

Ogrodzić, w znacz. 1) obwarować, zabezpieczyć, utwierdzić; 2) wyrazić się z ogródką, omówić.

Ogrodziec, 1) miejsce ogrodzone; 2) ogrodzenie; 3) duży ogród; 4) p. Ogrojec.

Ogrodzieniec, miejsce ogrodzone.

Ogrojec, 1) duży ogród; 2) ogrójec, ogród oliwny, w którym Chrystusa pojmano.

Ogromno, hałaśliwie, krzykliwie, ogłuszająco.

Ogroza, groza, postrach.

Ogrudzić się, skaleczyć sobie nogi bieganiem po grudzie.

Ogryzka, ogryzek, niedojadek, niedogryzek.

Ogrzebać się, oporządzić się.

Ogrzeszyć, ogrzeszać, nabawić grzechu.

Ogrześć, ogrzebać.

Ogrzewać się, przen. pożywić się, korzystać.

Ohidzić, ohydzić.

Ohisny, ohydliwy, ohydny.

Ohrejduszka, kaftan ciepły.

Ohurny, opryskliwy, uparty.

O imże, o którym.

Ojarzmić, ojarzmiać, obciążyć jarzmem, ujarzmić, podbić.

Ojcomorderz, ojcobójca.

Ojcopochodny, pochodzący od ojca.

Ojcorozbójca, wojujący z ojcem, zabójca ojca.

Ojcosieroctwo, sieroctwo z powodu straty ojca.

Ojcosilny, mający siłę ojca.

Ojcowic, 1) prawy syn swego ojca; dziedzic gniazda rodzinnego; 2) syn ojczyzny, obywatel kraju, rodak, ziomek; 3) patrycjusz, pan z panów, członek rodu szlacheckiego.

Ojcowicek, syn zamożnych kmieci, jeszcze żyjących.

Ojcowicki, mający zamożnych rodziców.

Ojcowie, rodzice, teściowie, przodkowie, protoplaści; O. miasta, opiekunowie miasta.