Okrętnik, żeglarz, marynarz.
Okrętny, 1) zwinny, obrotny; 2) okrętowy.
Okręż, okrąg.
Okrociciel, ukróciciel, poskramiacz.
Okrocić, okracać, ukrócić, poskromić.
Okrocieć, stać się łaskawym, obłaskawić się, pozbyć dzikości.
Okroczyć, obejść naokoło; otoczyć, obstąpić, okrążyć.
Okromia, okrom, oprócz.
Okromitny, osobny, oddzielny.
Okrop, okropność.
Okropiec, ukrop, wrzątek.
Okrostawieć, pokryć się krostami.
Okrotły, okrotny, p. Ukrótny[1].
Okrotnik, okrótnik, p. Okrociciel.
Okrucieński, służący do okrucieństwa, dotyczący tortur.
Okrutnieć nad kim, pastwić się, znęcać się.
Okrutnogniewliwość, — skłonność do okrucieństwa i do gniewu.
Okrwić, okrwawić.
Okryć, okrywać, w znacz. 1) zasłonić, obronić; 2) obłożyć, ukarać, obić; 3) ogarnąć, opanować; 4) narazić, nabawić; 5) przen. uzupełnić, skompletować.
Okrysić, okryślić, określić.
Okrzątny, okrzętny, skrzętny, schludny, staranny.
Okrzepczyć, okrzepić, uczynić krzepkim, wzmocnić.
Okrzesić, orzeźwić.
Okrzeźwieć, otrzeźwieć, oprzytomnieć.
Okrzosać, okrzosywać, okrzesać, okrzesywać.
Okrzosek, przedmiot powstały przez okrzesanie.
Okrzykać, okrzykiwać.
Okrzykliwy, krzykliwy, hałaśliwy.
Okrzypnąć, ochrypnąć.
Okrzyszyna, okruszyna, okruch.
Oksza (z niem. Axt), siekiera, topór.
Okścieć, okwitnąć.
Oktrojować, nadać, przyznać, udzielić.
Okulat (łac.), mający bystry wzrok, ostrowidz.
- ↑
Błąd autorów; odwołanie do hasła, które w tym słowniku nie istnieje.
