Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0306

środki obronne; 4) ubranie, ubiór, strój; 5) zapis, legat, zabezpieczenie, fundacja, rękojmia; 6) suma, zabezpieczona żonie na majątku męża; 7) zarząd; 8) rodzaj daniny lub robocizny.

Oprawca, 1) d. woźny wybierający ze wsi podatki; 2) poduszczyciel, podżegacz.

Oprawić, w znacz. 1) zabezpieczyć, zapewnić, zapisać; zastrzec, wymówić; 2) O. córkę, dać jej wyprawę, wyposażyć; 3) dojrzeć, dopilnować czego, wyhodować co (np. drzewko); 4) naprawić, odnowić; 5) wynagrodzić, wyrównać; 6) usprawiedliwić, zrehabilitować; 7) pokierować, poprowadzić, urządzić; O. się, 1) wzmocnić się, pokrzepić się; 2) ubrać się, wystroić się.

Oprawny, 1) obronny, warowny; 2) pochodzący ze zwierzęcia oprawionego; 3) tyczący się oprawy, zapisu; należący do kogo z zapisu.

Oprawować, oprawiać; p. Oprawić.

Opresja, ucisk, przemoc, przygnębienie.

Opresor (łac.), ciemiężyciel, gnębiciel.

Oprosiny, zaprosiny.

Oprostać, obronić.

Opryczny, odrębny, samodzielny.

Oprzały, obtarty, parszywy.

Oprzasnek, chlebek, kukiełka.

Oprzeć, odeprzeć.

Oprześmielić, onieśmielić.

Oprzętny, skrzętny, staranny.

Oprzykrzyć, oprzykrzać, zrobić przykrym, obrzydzić.

Ops (z niem. Hops, skok), pohulanka, orgja, rozpusta.

Opsowany, opętany.

Optaszyć, oberwać, zerwać, oskubać.

Opucha, bramowanie, wyłogi.

Opugna, spór, dysputa.

Opugnant, oponent w dyspucie.