Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0309

Ta strona została uwierzytelniona.

Osadźca, 1) założyciel osady, kolonizator; 2) kolonista.

Osakać się, oburzać się.

Osamiały, osamotniony, osierocony.

Osamić, osamotnić.

Osamieć, osamotnieć.

Osatać się, oschatać się, pomiarkować się, zrozumieć.

Osądek, sprawa, proces.

Osądźca, osądziciel, potępiciel.

Oscytacja, ziewanie; lenistwo, lekceważenie.

Osep, danina w ziarnie.

Osędziały, oszroniały.

Osędzieć, osędziwieć, osiwieć.

Osęki, krzywe drzewa.

Osiadać, w wyr. O. konia, ujeżdżać; przen. osiągnąć, owładnąć; zagościć, zebrać się.

Osiadły, zasiedziały, ociężały, ciężki, leniwy.

Osiąknąć, 1) ociec, obeschnąć; 2) osiąść na mieliznie; 3) ugrzęznąć, uwięznąć.

Osiążenie, osiągnięcie.

Osiecić, osiecieć, zagarnąć siecią, osidlić.

Osieckie prawo (od nazwy miasta Osiek), niesprawiedliwe prawo.

Osieć, suszarnia.

Osiedle, osada.

Osiedło, domostwo, zagroda.

Osiedzenie, posiadłość, mienie, majątek ziemski, dziedzina.

Osiedzieć, osiwieć, oszronieć.

Osiedziony (koń), w dobrej uprzęży.

Osiek, miejsce po łące, urodzajne; miejscowość zapadła.

Osieł, rodzaj machiny wojennej, kusza.

Osiepać, 1) obszarpać; 2) umitygować, ustatkować.

Osierdzie, gniew, złość.

Osieść, w znacz. posiąść.

Osieść w gniewie, ochłonąć, opamiętać się.

Osiewek, wysiew, nasienie; pole obsiane.

Osiewina, zboże jare siane na wiosnę.

Osięknąć, p. Osiąknąć.

Osile, p. Osilstwo.

Osilić, zgwałcić.

Osilnik, gwałciciel.