Otbić, otbijać, odbić.
Otbyć, odbyć.
Otchlina, otchlisko, odchłań.
Otchlisty, przepaścisty; p. Odchlisty.
Otchnąć, 1) ogarnąć tchem; 2) obudzić, ocucić.
Otców, ojców, ojcowski.
Otczyc, p. Ojcowic.
Otczyzna, ojcowizna.
Oteczny, znajdujący się po prawej stronie, odsiebny.
Otekwcie, odkwitnie; p. Otkwiść.
Otewrócić, odwrócić.
Otępno, otupno, otukno, smutno, ponuro, strasznie.
Otjąd, stamtąd.
Otjednać, rozwiązać, rozstrzygnąć; odzyskać.
Otkazać, odmówić, nie zgodzić się.
Otkwiść, odkwitnąć.
Otłóg, odłóg.
Otłuk, nicpoń, ladaco.
Otniąć, odjąć.
Otocz, otoczenie.
Otoczyświat, ocean.
Otoczywać, otaczać.
Otok, 1) obwód koła; 2) obrączka napisowa na monetach i medalach; 3) rama; 4) ropień, zapalenie ropne.
Otoka, otoczenie, obława, naganka.
Otopić, otapiać, zatopić; O. się, przepełnić się cieczą.
Otracić się, ponieść straty, ogołocić się.
Otrawa, trucizna, trutka.
Otrawić, otruć.
Otręba, otrębiny, 1) otręby; 2) p. Otrębowiałość.
Otrębowiałość, łupież na głowie.
Otręta, wstyd.
Otrętny, wstrętny.
Otrętwić, odrętwić.
Otrociny, okruszyny.
Otrocki, otrocy, męski.
Otroczątko, otroczek, chłopiątko, pacholątko.
Otroczy, p. Otrocki.
Otroczyca, dziewczyna, córka.
Otrok, 1) mężczyzna, wyrostek, młodzieniec; 2) pachołek, dworzanin; 3) trok do obwiązania.
Otronoga, odnoga korzenia.
Otruciel, otruciciel.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0317
Ta strona została uwierzytelniona.
