Padaliczny, 1) sam się wysiewający; 2) nieprawy.
Padło, padlina.
Padolina, padół, głęboka dolina.
Padoł, dolina, nizina, wąwóz.
Paduch, 1) padaczka, epilepsja; 2) zbrodniarz, nikczemnik.
Paducznik, cierpiący na padaczkę, epileptyk.
Padwan (od miasta Padwy) 1) piosnka miłosna, śpiew romansowy; erotyk; 2) padwan albo padwona, rodzaj tańca.
Padzienie, upadek.
Paga, zapłata.
Pagament (łac.), kawałki srebra.
Pagować, uwziąć się na kogo.
Pagór, pagóra, pagórek.
Paik, p. Pajuk.
Paiż, paiża, krótka tarcza metalowa rycerzy konnych.
Paj, część, dział, porcja.
Pającznik, listopad.
Pajedza, wiklina.
Pajma, pajmatka, pani matka.
Pajok, p. Pajuk.
Pajować, wymyślać, krzyczeć.
Pajować się, dzielić się zdobyczą.
Pajuk, pokojowiec sułtana; pokojowiec magnata ubrany zwykle z turecka; żołnierz konny w przybocznym orszaku.
Pak, zaś, znów.
Paklepie, pakuły, kłaki, włókna, otłoczyny ze lnu lub konopi.
Pakli, jeśli, jeżeli.
Pakliby, jeśliby, gdyby.
Pakłak, grube proste sukno; gruba tkanina z pakuł.
Paknię, zaś.
Paknięli, paknięźli, jeśli zaś.
Paknięliby, jeśliby zaś.
Pakość, psota, przykrość, złość.
Pakośnie, na opak, na przekór.
Pakośnik, psotnik, przekora.
Pal, 1) palenie, żar, płomień; 2) paliwo, drzewo opałowe.
Paladyn, sławny rycerz; błędny rycerz.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0323
Ta strona została uwierzytelniona.
