Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0324

Palamęter, przebiegły; włóczęga, rozpustnik.

Palanica, placek, podpłomyk.

Palantować, bić, policzkować.

Palatyna, futerko na szyję, kołnierz futrzany.

Palcat, pręt, laska, pałeczka; laska lub różdżka czarnoksięska.

Palec, w wyr. nie mam tego palca: ani krzty, ani odrobiny.

Paleczny, palcowy.

Paledra, palendra, rodzaj sutanny bez guzików; zwierzchnia suknia kobieca podbita drogim futrem, bogato ozdobiona.

Paleotyp, zabytek pierwszych druków.

Palestrada, palisada, częstokół.

Palet (franc.), 1) pokwitowanie z opłaty myta; 2) kartka, wyznaczająca żołnierzowi kwaterę.

Paletki, ozdoby metalowe a. jedwabne, któremi dawniej przystrajano kapelusze, suknie i obuwie.

Palety, otwory w d. sukni na ręce.

Palice, palce.

Palicz, palacz, podpalacz.

Palikopa, 1) święto św. Piotra w okowach; 2) św. Pantelejmona; 3) burza z piorunami.

Palimpsest, stary rękopis na pergaminie, z którego usunięto dawne pismo dla napisania nowego.

Paliwoda, blagier, kłamca; trzpiot, narwaniec; zawadjaka.

Palja, długi, szeroki płaszcz bez kołnierza, opończa, toga.

Palmatka, łapka z grubej skóry, oprawiona na kiju, służąca dawniej do bicia w łapy w szkole.

Paludament, płaszcz cesarski purpurowy; takiż płaszcz wodza rzymskiego.

Pał, upał, skwar.

Pałamar, posługacz cerkiewny, dzwonnik.

Pałanka, domostwo, zagroda; rodzaj fortyfikacji; siedziba i obwód starszyzny kozackiej.