Parangon, kamień drogi, djament.
Parat (łac.), 1) gotowość, pogotowie, odwód; 2) przegląd, rewja, parada; P.-y, sztuki, wybiegi.
Parazyt (grec.), pasorzyt, pieczeniarz, wyjadacz, pochlebca.
Parchawica, 1) purchawka; 2) nikły, słaby.
Parciany, kwarciany (żołnierz).
Parcinka, spódnica, kaftan parciany.
Parczowy, ze złotogłowia.
Pardalis, pard, gatunek rysia.
Parentela, ród, rodzeństwo, familja, plemię, pokolenie.
Parepa, wierzchowiec, mierzyn, kucyk; P.-ka, hetka.
Parętyzmy, szramy, blizny.
Parja, 1) parów, wąwóz; przepaść; 2) topielisko, moczary.
Parka, prażucha, lemieszka; osypka z mąki i kartofli dla bydła; krew ludzka.
Parkannik, zagrodnik.
Parkot, woń koźla.
Parlić, siać, sadzić, uprawiać rolę niedbale; gotować źle.
Parnąć, przejść, przestąpić.
Parnisty, parzysty.
Parochjan, proboszcz.
Parochjanin, parafjanin.
Parokrąg, atmosfera.
Parostnik, młody las, zagajnik.
Parość, parota, parność.
Parość, gałązka, odrostek, latorośl.
Parowa, parów; błoto.
Parować, 1) orać wcześnie pod oziminy, ażeby ziemia parowała; 2) liczyć po dwa; łączyć w pary, kojarzyć; 3) odpierać, odpędzać.
Parowik, maszyna parowa
Parówka, wóz parokonny.
Parsiuk, prosiak, wieprzak
Parsk, dół, piwniczka na kartofle; młody, równy chojak.
Parsk, parskot, duszność, zaduch, opar.
Parskaczka, katar z kaszlem.
Parskonosy, parskający nosem.
Parszczeć, parskać.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0327
Ta strona została uwierzytelniona.
