Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0334

dymać się; wydobywać się (o wodzie).

Pęćcie, p. Pętce.

Pędzca, pędzący, goniący, ścigający, doganiający.

Pędziskot, złodziej, kradnący bydło.

Pędziwół, poganiacz wołów, wolarz

Pęga, 1) pręga; 2) rzemień.

Pękarz, węgorz.

Pęp, pępek.

Pępelowaty, pełen pępli (bąbli), modzelów; ręce p.-e, zgrubiałe, szorstkie.

Pępie, p. Pąpie.

Pęporzeza, pęporzeźka, akuszerka.

Pęst, p. Pest.

Pętać się czym, zajmować się, zatrudniać się, zaprzątać się czym.

Pętak, żebrak, wydrwigrosz.

Pętca, p. Pęca.

Pętce, pęta, więzy, okowy.

Pętlina, pętla, uszko z nitki albo sznurka.

Pęźleć, marnieć, nędznieć.

Piać, śpiewać.

Pian, pion.

Pianćnadziesty, piętnasty.

Pianorodny, urodzony z piany.

Piarg, żwirowe wysypisko z odłamów skał.

Piarżysty, pełen piargów.

Piask, piasek.

Piasnia, piaskarnia, miejsce, gdzie kopią piasek.

Piastować, rządzić, zarządzać.

Piastunić, piastować, opiekować się.

Piaśnica, piasecznica, naczynie na piasek do zasypywania pisma.

Piąć, piądka, piądź, piędź.

Piądze, pieniądze.

Piaśnić, piętnować, cechować, znaczyć piętnem.

Piątaczka, zimnica, napadająca co piąty dzień.

Piąteć, popiąte.

Piątoszek, piątek.

Piątydziesty, pięćdziesiąty

Pica, 1) pasza dla bydła; 2) prowjant, furaż, racja żywności.

Pichcić, gotować.

Picny p. Picowny.

Picować, 1) zbierać, gromadzić żywność a. paszę dla wojska i koni;