Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0338

pierzchliwy, wietrznik, trzpiot.

Pierzchliwy, 1) lotny, rączy, prędki; 2) skory do pierzchania, trwożliwy, lękliwy; 3) popędliwy. porywczy.

Pierzchnia, pieśnia, rodzaj siekiery z dług. ostrzem, używanej przez cieśli.

Pierzchot, pierzchota, 1) pierzchnięcie, ucieczka; 2) trzpiotowatość, lekkomyślność.

Pierzcień, pierścień.

Pierze, pierzyna, piernat.

Pierzej, 1) wierzeja, drzwi o dwu skrzydłach; 2) p. Pierzaja.

Pierzeja, p. Pierzaja

Pierznik, p. Pierza.

Pierzny, 1) pierzany, wypchany pierzem; 2) pierzasty, opierzony; Pierzno, z obfitością piór, z pióropuszem na głowie.

Pierzony, skrzydlaty, opierzony.

Pierzyć, 1) osypywać pierzem, zapierzać; 2) stroić w pióra; 3) podsuwać, poddawać, przysparzać, pomagać. P. się, stroić się w pióra, pstrzyć się.

Pierzywo, bielizna do prania, brudy.

Piesak, bakiembardy, faworyty.

Piesek, figura w szachach.

Pieski, 1) psi; 2) pieszo, piechotą.

Pieskliwiec, pieszczoch.

Pieskliwość, 1) pieszczochowatość; 2) pieszczota.

Pieskliwy, 1) pieszczochowaty; 2) pieszczotliwy.

Pieskowaty, piaszczysty.

Piestować, piastować.

Piestunka, piastunka.

Pieszaka, pieszą, pieszo.

Pieszczek, pieszczoch.

Pieszczeniej, pieszczotliwiej.

Pieszczka, pieszczoszka.

Pieszczorodny, wywołujący pieszczoty, zachęcający do pieszczot.

Pieszeć, p. Psieć.

Pieszkami, pieszką, pieszki, pieszo, na piechotę.

Piesznik, ścieżka.

Pieszyć, kazać zsiadać z konia, czynić pieszym.

Pieszyć się, zsiadać z konia, aby iść pieszo.

Pieszyślad, obowiązek mieszkańców wiosek da-