Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0344

Pizus, 1) golec, hołysz; 2) golizna, bieda.

Piż, piżmo.

Pkielny, piekielny.

Pkieł, piekło.

Plac, w znacz. 1) miejsce wolne, dostęp, przystęp; 2) miejsce właściwe, chwila stosowna; pole, sposobność, popis, pokaz; 3) forum, kompetencja, sfera, obrąb, zakres, dziedzina, szranki; 4) miejsce; Placmi, miejscami, tu i owdzie, gzieniegdzie.

Placaszek, placuszek.

Placenta, rodzaj dyscypliny do bicia po dłoni.

Plach, placha, plachownica (z niem. Blech), blacha pancerzowa, służąca do osłony piersi i pleców.

Placmistrz, drużba weselny.

Placować, pomieszczać.

Plaga, 1) strefa, pas, okolica; 2) rana; 3) słota.

Plagować, dogadzać, być dogodnym, przypadać do gustu, płużyć, służyć.

Plakard, rozkaz, edykt.

Plakować, 1) platerować, powlekać metal cienką warstwą srebra lub złota; 2) podobać się.

Plama, 1) wstyd; 2) cętka, znamię; 3) flegma

Plamczyć, mlaskać.

Plamowaty, plamisty.

Plana, plama.

Planet, planeta.

Planetnik, astrolog, gwiaździarz, wróżący z gwiazd; p. Płanetnik.

Planisty, plamisty.

Plankt (łac.), narzekanie, pieśń żałosna, tren.

Planowity, plamisty.

Plant, planta, plan.

Plapać, kłapać, szczękać zębami.

Plasać, pląsać, tańczyć.

Plasdarm (franc.), plac broni, plac mustry.

Plaskać się, chlastać się, bić się.

Plaskaty, płaski.

Plaskawy, płaskawy.

Plaski, plaskaty, płaski.

Plaskomiernictwo, planimetrja.

Plaskonogi, płaskonogi. Władysław Plaskonogi = Laskonogi.

Plaskor, plaskór, praszczur.