Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0349

przen. nagroda; 2) p. Płaci.

Płaćca, płajca, płatnik.

Płakiwać, rosić, potnieć.

Płanetnica, kobieta narwana.

Płanetnik, mniemany duch przebywający w chmurach gradowych i deszczowych; p. Planetnik.

Płanetny, 1) niepogodny, dżdżysty, zmienny (czas) 2) nieszczęśliwy.

Płanety, chmury deszczowe niesione wiatrem.

Płania, płanka, kałuża; głębia.

Płanina, polana.

Płasa, p. Płosa.

Płaskaty, płaski.

Płaskoć, płaszczyzna.

Płaskomiernictwo, plaskomierstwo, planimetrja.

Płaskoprost, linja horyzontalna.

Płaskoschodzisty, pochyły, nieznacznie spadzisty.

Płaskur, 1) płaski kawałek czego, krążek; 2) jęczmień dwurzędowy.

Płast, plaster, kataplazm.

Płasza, płaz, strona płaska, szeroka.

Płaszcza, ryba płaska.

Płaszczysty, płaski.

Płaśnia, równina, polanka wśród lasu.

Płat, 1) płaca, zapłata; 2) opłata, czynsz, podatek; 3) dochód, zysk, korzyść, lichwa; 4) kawał płótna; szal.

Płat w płat dawać, sprzedawać.

Płata, płaca, zapłata, nagroda.

Płataś, płatek, próżniak, włóczęga; sługa dworski, pisarz pokątny.

Płatka, 1) płaca, zapłata; 2) stawka (w grze); przen. położenie ryzykowne, ryzyko, niebezpieczeństwo; 3) sprawozdanie, raport.

Płatnerz, rzemieślnik robiący zbroje, misiurki, pancerze.

Płatnia, zapłata, nagroda, danina.

Płatno (jest), warto, opłaca się, popłaca, przyda się, znaczy.

Płatny, w znacz. popłacający, cenny, szacowny;